دن پالوتا:طرز فکر ما درمورد خیریه ها،به شدت غلط است

توسط admin

منتشر شده در مهر ۳۰, ۱۳۹۶

من مایلم در مورد نوآوری های اجتماعی و ریسک پذیری اجتماعی صحبت کنم.

نوآوری اجتماعی اصلی که می خواهم در موردش صحبت کنم خیریه هست. می خواهم در این مورد صحبت کنم که چیزهایی که بهمون یاد دادند فکر کنیم درباره اهدا کردن و در مورد خیریه و در مورد بخش غیر انتفاعی در واقع انگیزه هایی که دوست داریم و میل عمیقمون برای تغییر دنیا را تضعیف می کنند.

ولی پیش از اون می خواهم بپرسم آیا ما واقعاً باور داریم که بخش غیر انتفاعی نقش جدی در تغییر دنیا ایفا می کند. امروزه افراد بسیاری معتقدند که تجارت به اقتصاد های در حال توسعه کمک می کند، و بنگاه های اجتماعی بقیه کار را انجام می دهند. من معتقدم که تجارت توده عظیم انسان ها را به جلو می راند. اما همیشه ۱۰ درصد یا بیشتر را باقی می گذارد که بیشتر ضرر یا بدشانسی است. بنگاه های اجتماعی، به بازار نیاز دارند، و مواردی وجود دارند که برای اون ها شما نمی توانید صرفاً اون مقداری پولی را به دست بیاورید که برای یک بازار نیاز دارید. من عضو هیات مدیریه یک مرکز معلولین هستم، و این افراد به خنده،محبت و عشق نیاز دارند. چطور می توانید این را ارزش گذاری کنید؟ این جا جایی است که بخش غیر انتفاعی و نوع دوستی وارد عمل می شود. نوع دوستی، بازار عشق است. بازار مردمی است که هیچ بازار دیگری برایشان وجود ندارد. و همانطور که باکمینیستر فولر (معمار آمریکایی) می گوید، اگر ما واقعاً می خواهیم دنیای خوبی برای همه بسازیم، که هیچ کس و هیچ چیز در آن نادیده گرفته نشده باشد، بخش غیرانتفاعی باید نقش مهمی در این گفتگو بازی کند.

ولی به نظر می رسد که این ایده جواب نمی دهد. چرا خیریه های افراد بی خانمان راهی برای اتمام بی خانمانی در شهر های بزرگ پیدا نکرده اند؟ برای چه فقر همچنان گرینبانگیر ۱۲ درصد از جمعیت آمریکا در ۴۰ سال گذشته است؟

پاسخ این هست که این مشکلات اجتماعی ابعاد بسیار عظیمی دارند، سازمان های ما عیله آن ها بسیار کوچک هستند، و یکی سیستم اعتقادی وجود دارند که آن ها را کوچک نگه می دارد. ما دو کتاب قانون داریم. یکی برای بخش غیر انتفاعی، و یکی برای بقیه دنیای اقتصادی. این یک آپارتاید است، و علیه بخش غیر انتفاعی در پنج حوزه متفاوت، که اولین آن ها مزد هست، تبعیض قایل می شود.

در بخش انتفاعی، هرچه بیشتر تولید کنید، پول بیشتری به دست می آورید. ولی ما مایل نیستیم که بخش غیر انتفاعی از پول برای تشویق مردم به تولید بیشتر در سرویس های اجتماعی استفاده کند. ما به این ایده که کسی از طریق کمک به مردم پول زیادی در بیاورد واکنش نشان می‌دهیم. و جالبه که چنین واکنشی رو نسبت به کسانی که از طریق کمک نکردن به مردم پول زیادی در میارن نشان نمیدیم. شما می دانید که می شود با فروش بازی های خشن به بچه ها ۵۰ میلیون دلار درامد داشت، این کار رو انجام می دهید. شما روی جلد مجله Wired هم می روید. ولی وقتی می خواهید نیم میلیون دلار از طریق درمان بچه های مبتلا به مالاریا در بیاورید، خودتون رو یک موجود مزاحم به شمار می اورید.

ما به دلیل سیستم اخلاقی مون این طور فکر می کنیم، ولی متوجه نیستیم که این سیستم، عارضه جانبی قدرتمند دیگری هم دارد، که طی آن حق انتخاب آشکار و منحصر به فردی برای انجام دادن یک کار مناسب برای خودتان و خانواده تان و یا انجام دادن یک کار خوب برای جهان، برای باهوش ترین هایی که از بهترین دانشگاه های ما بیرون می آیند، ایجاد می کند، و ده ها هزار نفر را که می توانند تغییر بزرگی در بخش غیرانتفاعی ایجاد کنند در هر سال مستقیماً روانه بخش انتفاعی می کند، به این دلیل که آن ها مایل نیستند این فداکاری اقتصادی بزرگ را برای همه عمر انجام دهند. بیزینس ویک، پژوهشی را انجام داد و میزان درآمد رشته MBA از مدرسه تجارت، پس از ۱۰ سال و متوسط درامد برای فارغ التحصیل رشته MBA از دانشگاه استنفورد، با پاداش و در سن ۳۸ سالگی، را ۴۰۰,۰۰۰ دلار براورد کرد. این در حالی است که برای همان سال متوسط درامد برای مدیر عامل یک خیریه پزشکی با سرمایه بیش از ۵ میلیون دلار در آمریکا ۲۳۲,۰۰۰ دلار و برای یک خیریه مبارزه با گرسنگی، ۸۴,۰۰۰ دلار بوده است. حالا، هیچ راهی وجود ندارد که بتوانید تعداد زیادی از آدم های با استعداد ۴۰۰,۰۰۰ دلاری را مجبور به انجام دادن یک گذشت ۳۱۶,۰۰۰ دلاری در هر سال بکنید تا مدیر عامل یک خیریه مبارزه علیه گرسنگی بشود.

بعضی ها می گویند، “خوب، این به این دلیل هست که اون بچه های MBA خیلی حریص هستند.” نه لزوماً. اون ها باهوش هستند.این برای این آدم ها ارزانتر تمام می شود که سالانه ۱۰۰,۰۰۰ دلار به این خیریه کمک کنند، ۵۰,۰۰۰ دلار در مالیات صرفه جویی کنند، و هنوز حدود ۲۷۰,۰۰۰ دلار در هر سال برایشان باقی بماند، و آدم خیرخواهی هم خوانده شوند به دلیل اینکه سالانه ۱۰۰,۰۰۰ دلار به خیریه کمک می کنند، احتمالاً عضو هیات مدیریه خیریه مبارزه علیه گرسنگی هم خواهند شد، و در واقع، احتمالاً ناظر آدم طفلک و بیچاره ای هم خواهد شد که تصمیم گرفته مدیر عامل خیریه مبارزه با گرسنگی بشود، و زندگی همراه با این نوع قدرت و نفوذ و محبوبیت عمومی همچنان فراروی آن هاست.

در آمریکا، اهدایی های خیریه ای، در حد دو درصد تولید ناخالص ملی از زمانی که در دهه ۷۰ ما اندازه گیری را آغاز کردیم، باقی مانده است. اینجا واقعیت مهمی وجود دارد، برای اینکه این به ما می گوید که در طی ۴۰ سال، بخش غیر انتفاعی قادر نبوده هیچ سهمی از بازار را از بخش انتفاعی، برباید. و اگر در موردش بهتر فکر کنید، می فهمید که چطور یک بخش می تواند بخشی از بازار را از بخش دیگر برباید، اگر حتی اجازه نداشته باشد وارد این بازار شود؟ اگر ما به برندهای مصرفی بگوییم که، “شما می توانید تمام مزیت های کالای خودتان رو تبلیغ کنید،” ولی به خیریه ها می گوییم، “شما نمی توانید همه فعالیت های مثبت تان را تبلیغ کنید،” فکر می کنید که دلارهای مصرف کنندگان به کجا می رود؟

حوزه دوم تبعیض، تبلیغات و بازاریابی است

سومین حوزه تبعیض آمیز، ریسک پذیری برای پیگیری ایده های جدید برای سود آوری است.

حوزه چهارم زمان است. ( یک سایت فروش کتاب) تا شش سال بدون برگرداندن هیچ سودی به سرمایه گذاران ادامه داد و مردم صبور بودند. آن ها می دانستند که یک هدف بلند مدت برای ساخت یک بازار غالب و پیشرو وجود دارد. ولی اگر یک سازمان غیر انتفاعی حتی رویای اجرای یک برنامه بسیار عظیم که تا شش سال هیچ پولی را به نیازمندان نمی رساند داشته باشد، و همه اون پول در راه سرمایه گذاری در این برنامه هزینه کند، باید انتظار به صلیب کشیده شدن را داشته باشیم.

و حوزه آخر خود سود است. بخش انتفاعی می تواند به مردم به منظور جذب سرمایه برای اجرای ایده های جدیدشان، سود پرداخت کند، ولی شما نمی توانید در یک بخش غیر انتفاعی سود پرداخت کنید، بنابراین بخش انتفاعی یک قفل روی بازار سرمایه چندین تریلیون دلاری زده و بخش غیر انتفاعی محروم از رشد و ریسک و ایده های عظیم است.

خوب، اون پنج تا چیز رو در کنار هم قرار بدهید — پولی برای ربودن استعداد ها از بخش انتفاعی ندارید، نمی توانید تبلیغات به اندازه ای که بخش انتفاعی برای مشتریانش انجام می دهد داشته باشید، نمی توانید آن ریسکی که بخش انتفاعی برای یافتن مشتری می کند را بکنید، شما مانند بخش انتفاعی زمان کافی برای یافتن آن ها را ندارید، و شما یک بازار ثابت که با آن به دنبال این ها باشید هم ندارید، حتی اگر بتوانید در وحله اول این کار را انجام دهید، و شما در نهایت بخش غیر انتفاعی را از هر لحاظ در یک شرایط به شدت نابرابر نسبت به بخش انتفاعی قرار داده اید. اگر هرگونه شکی در مورد اثرات این کتاب های قانون متفاوت داشته باشیم، این آمار کاملاً آن ها را بر طرف می کنند. از ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۹، تعداد بخش های غیر انتفاعی که واقعاً رشد پیدا کردند، و از سد سودآوری سالانه ۵۰ میلیون دلار گذشتند، ۱۴۴ تا است. در زمان مشابه، این تعداد برای بخش انتفاعی ۴۶,۱۳۶ تا است.بنابراین ما با مشکلات اجتماعی بسیار عظیمی دست به گریبانیم و سازمان های ما نمی توانند هیچ افزایش ابعادی داشته باشند. همه این توسعه و افزایش ابعاد، نصیب ……..و ……شده است.

پس برای چی داریم به این نحو فکر می کنیم؟

بنابراین ما یاد گرفته ایم که خیریه ها باید حداقل ممکن را برای چیزهایی مثل جمع آوری پول خرج کنند با این تئوری که هرچه پول کمتری برای جمع آوری پول خرج کنید، پول بیشتری برای علت اصلی باقی می ماند. خوب، اگر در دنیای غمگینی زندگی می کنیم که شیرینی های پای نمی توانند بزرگتر ساخته شوند، این درست است. ولی اگر در یک دنیای منطقی زندگی می کنیم که در آن سرمایه گذاری در زمینه جمع آوری پول واقعاً پول بیشتری جذب می کند و شیرینی پای بزرگتری می سازد، بنابراین موضوع را کاملاً برعکس فهمیدیم، و باید پول بیشتری سرمایه گذاری کنیم، نه کمتر، زیرا جمع آوری پول تنها چیزی است که توان چندین برابر کردن مقدار پول در دسترس برای علتی که در مورد آن بسیار دغدغه داریم را دارد.

این جا جایی است که همه این ها در یک تصویر بزرگ وارد می شوند. من گفتم که اهدایی ها به خیریه ها دو درصد تولید ناخالص ملی هستند. این در حدود ۳۰۰ میلیارد دلار در سال می شود. اما فقط حدود ۲۰ درصد از آن، یا ۶۰ میلیارد دلار،صرف بهداشت و خدمات انسانی علت ها می شود. باقی صرف مذهب، و تحصیلات عالیه و بیمارستان ها می شود و ۶۰ میلیارد دلار حتی تقریباً برای در گیر شدن با این مشکلات کافی نیست. ولی اگر ما بتوانیم اهدایی های خیریه ای را از دو درصد تولید ناخالص ملی تنها یک مرحله افزایش بدهیم تا سه درصد تولید ناخالص ملی، با سرمایه گذاری در آن رشد، که حدود ۱۵۰ میلیارد اضافه در سال خواهد شد، و اگر آن پول به شکل نامتناسبی توزیع شود، برای بهداشت، خیریه های خدمات انسانی، به این دلیل که آن ها کسانی هستند که ما برای سرمایه گذاری در زمینه رشدشان تشویقشان کردیم، منجر به یک تقسیم سه بخشی برای این بخش شود. حالا داریم از مقیاس صحبت می کنیم. حالا داریم از امکان برای تغییر واقعی صحبت می کنیم. ولی این هرگز با فشار به این سازمان ها برای پایین آوردن افق هایشان تا هدف های نازل به منظور پایین نگه داشتن هزینه کلی اتفاق نمی افتد.

نسل ما مایل نیست که روی سنگ قبرش نوشته شود، “ما هزینه های کلی خیریه را اندک نگاه داشتیم.” (خنده) (تشویق حضار) ما می خواهیم این خوانده شود که ما دنیا را تغییر دادیم، و قسمتی از روشی که این کار را انجام دادیم، با تغییر در روش فکر کردن مان بود. بنابراین دفعه دیگری که به یک خیریه نگاه می کنید، در مورد میزان هزینه های کلی شان چیزی نپرسید. در مورد اندازه آرزوهای شان بپرسید، آرزوهای در اندازه اَپل، گوگل و آمازون، اینکه آن ها چگونه حرکتشان را به سمت این آرزو اندازه گیری می کنند، و اینکه به چه منابعی برای برآورده کردن آن ها نیاز دارند، بدون توجه به اینکه میزان کل هزینه سربار چقدر است. کی اهمیت می دهد که هزینه سربار چقدر است، وقتی مشکل واقعاً دارد حل می شود؟ اگر ما بتوانیم واقعاً آن حدی از سخاوتمندی را داشته باشیم، سخاوتمندی که به کمک آن، بخش غیر انتفاعی بتواند نقش بزرگی در تغییر دنیا برای شهروندانی ایفا کند، که به شدت به این تغییر نیاز دارند. و اگر این بتواند میراث ماندگار نسل ما باشد، اینکه ما مسئولیت اندیشیدن که بر دوش های ما نهاده شده بود را پذیرفتیم، اینکه آن را بازبینی کردیم، در آن تجدید نظر کردیم، و تمام آنچه را که انسانیت در مورد تغییر چیزها می اندیشید، دوباره ساختیم، برای همیشه، برای همه، خوب، به بچه ها اجازه می دهم آنچه را که رخ می‌دهد را جمع بندی کنند. آنالیسا اسمیت-پالوتا: این یک — — نوآوری اجتماعی — — خواهد بود.

???????????????????????????????????????????????????????????
عَونُکَ للِضَّعیفِ أفْضَلُ مِنَ الصَّدَقَهِ .
کمک تو به ناتوان بهتر از صدقه دادن است .
امام رضا )ع( – تحف العقول، ص ۴۷
YOUR ASSISTING THE HELPLESS IS BETTER THAN ALMS-GIVINGامید است که جمعیت خیریه امیدی دیگر با کمک خیرین عزیزمان بتواند بیشتر از گذشته از اقشار آسیب دیده حمایت کند.کارت بانک خیریه جهت هدایای نقدی شما یاوران عزیز:
?
۵۰۴۷۰۶۱۱۰۰۰۰۰۰۳۹
بانک شهر خیریه امیدی دیگرلطفاً بعد از واریز، فیش خود را جهت اطلاع رسانی به آیدی تلگرام IMOHAMMADK@ ارسال کنید

کانال تلگرام امیدی دیگر:KASHANI7818@

تلفن های تماس:

۰۲۱۳۳۳۳۳۴۴۲

۰۲۱۳۳۳۳۳۴۲۴

۰۲۱۳۳۳۳۳۴۱۴

آدرس دفتر مرکزی:خ پیروزی-اتوبان امام علی-دسترسی محلی صفا-انتهای خ صفای شرقی-بین زاهد گیلانی و پرواز-پ۲۴-طبقه اول

??????????????????????????????????????????????????????????

برچسب ها: خیریه ها